Op advies van een kennis ben ik in Tilburg op zoek gegaan naar een heel bijzondere eekhoorn namelijk de Siberische grondeekhoorn. Wat deze eekhoorn zo bijzonder maakt is dat het geen inheemse eekhoorn is maar een exoot. Er werd me verteld dat deze dieren erg tam zijn en talrijk. Ik was erg benieuwd en liep nieuwsgierig het gebied bij de oude Waranda in. Er waren nog geen 20 stappen gezet en daar was al de eerste ontmoeting. Piepklein zijn ze in tegenstelling tot wat ik in mijn hoofd had. De eekhoorn die wij kennen is duidelijk een stukje groter en valt meer op door de bruine vacht. De Siberische grondeekhoorn heeft een vacht die erg goed camoufleert (zie foto 6 ) in het bos van de oude Waranda.

Hij was super snel maar nam af en toe een pauze om even om zich heen te kijken. Toch was ook dat nog te snel en verdween hij zo uit het zicht. Enthousiast en gemotiveerd ben ik verder gaan lopen met het idee dat dit wat belooft. Echter na een half uur zoeken en tussendoor wachten op een bankje heb ik alleen de specht en de vink kunnen spotten. Was dit nou echt het enige wat ik van dit prachtige beestje te zien zou krijgen deze dag?

Na nog even doorlopen zie ik ineens een beweging tussen wat takken. Na goed kijken zag ik er eentje zijn holletje in kruipen. Maar dan komt er nog één tevoorschijn en nog één en gedurende de rest van de wandeling heb ik er toch nog meerdere kunnen spotten. Het blijkt dat ze rondom afgezaagde takken (zie foto 7 en 13) leven. Deze waren er in het begin van de wandeling niet zo veel.

Het is echt een ontzettend leuk beestje om te zien. Wat het zo leuk maakt om naar deze eekhoorn te kijken is dat hij super snel overal doorheen kruipt en tegen bomen aan kruipt maar toch in het zicht blijft. Je moet wel meelopen anders verlies je hem zo uit het oog.

Deze eekhoorns zijn niet handtam maar ook zeker niet schuw. Ze blijven op een veilige afstand van 2 tot 3 meter maar gaan wel voor je poseren. Wellicht uit nieuwsgierigheid maar het kan ook zijn dat dit hun manier van voortbewegen is.

Ooit is de Siberische grondeekhoorn ontsnapt bij een verhuizing van een dierenpark en zo in de wilde natuur van Nederland terecht gekomen. Dit was een kolonie die bestond uit ongeveer 250 Siberische grondeekhoorns. Dit is in ieder geval het verhaal dat de ronde gaat. Er is echter geen zekerheid over.

Deze eekhoorn doet een winterslaap van ongeveer oktober tot en met maart. Daarna komen ze weer naar buiten en kunnen wij ze aanschouwen. Hij eet voornamelijk plantaardig voedsel. Dan kun je denken aan boomzaden, paddenstoelen, bessen, boekweit, tarwekorrels, etc. Ik gaf “voornamelijk” aan omdat hij ook wel eens insecten of vogeleieren kan eten. Ze kunnen ongeveer 6 jaar oud worden.

Je kunt de Siberische grondeekhoorn herkennen aan de vijf strepen op zijn rug waarvan de middelste streep van het achterhoofd tot de staart loopt. Hij heeft een pluimstaart waar ook drie strepen (zichtbaar op foto 3) op voorkomen. Deze zijn iets minder makkelijk te zien maar de pluim zelf is duidelijk zichtbaar. Er is een moment geweest dat men deze exoot wilde bestrijden. Echter ziet men in Tilburg dat het dier zich niet invasief verspreidt maar ook goed met de omgeving samen kan leven. Weliswaar komt hij uit een ander land maar hij kan prima leven in onze natuur zonder schade aan te brengen. Ik ga ze zeker nog een keer op zoeken!